Karanlık Enkazlarda Yitirdim Kelimelerimi...
Hiçbir kelime, hiçbir cümle bu felaketin tarifinin, tasvirini yapamaz,
Yýkýlan ocaklar, gidenler canlar, sönen hayaller,
Neyi yerine koyarsanýz koyun hiç bir ilaç bu elim acýya merhem olamaz,
Yetim bir çocuða her yer olmuþ artýk yad eller...
Susan yürekler ve içinin içinde depremler yaþamakta olan sineler,
Acý türkülere, acý aðýtlara mý kaldý bu amansýz felaketi dile getirmeye,
Üzerimize küllenmiþ meþakkati ancak rahmete gark olmuþ aydýnlýk bir yaðmur temizler,
Bir dua, bir þükür, bir hamd kalmýþ bize artýk O’ndan hediye...
Yüreðim kanýyor ey canlar!
Ruhum daralýyor ey canlar!
Hayallerim duraklamýþ ey canlar!
Sesim kýsýlmýþ ey canlar!..
Umutlar parçalandý, ölü mü , diri mi,
Soðuk bir sessizlik sarmýþ düþüncelerimi,
Saat dört on yedi duraklattý tüm geleceðimi,
Karanlýk enkazlarda yitirdim kelimelerimi,
Beton yýðýnlarýnýn arasýna çaresizlik düþmüþ,
Yüreðimizde yaþayan canlar ya üþümüþ ya da ebede yol almýþ,
Ýnsaným diyen her nefesin, çaresizlik içinde beli bükülmüþ,
Bu geçici handa bize ibretâmiz bir sabýr kalmýþ!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.