Hastane duvarýnda ki pano resmi gibi Zamanla göz göze gelince Sus iþaretindeyim Söylendiði gibi deðil Saatlerle aram iyi olsaydý Oturur çay içerdim Bil Bazen nefes almasý dahi çekilmiyor Zamanýn içinde Zaman olmayan bir yerdeyim Aþktayým Yani sendeyim Yine Herþeyin rengini bulduðum Herþeyin tada geldiði bir sofrada Hani Yüreðin Ve birazda ekmeðe banarcasýna gözlerin Gözünü açýyorsun güneþ doðuyor Kapatýyorsun gece oluyor Her zaman paylaþýlmaya deðer bir sevinçsin Dediðim yerdeyim Ýþte ozaman Yeniden Aþk ile bir savaþa giriyorum Kazanamayacaðýmý bile bile Elimde tek silahým kalemim Ýþin garibi Senin Haberin olmuyor Ýsmini söyledikçe kazandým diyorum Her defasýnda Beni sýrtýmdan býçaklayan yalnýzlýðým oluyor Buda benim kaderim diyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.