Kimselerin İçinde Kimsesizlik Yurdu

Gözyaþýna inandým, düþeni hep kaldýrdým
Vicdanýma yenildim, yalanlara aldýrdým
Ruhumu gaflet denen pisliklere daldýrdým

Ýþlenen onca günah, silinmiyor ki tezden
Yüreðimde safi nur, gelemiyor görmezden

Derince bir uykuya dalmýþ cümbür cemaat
Rýzýk yaðarken gökten, rafa konmuþ kanaat
Hükme boyun eðmeden istenilmiþ beraat

Suçlu ve suçlananlar, ayný kaptan üvüt yer
Þeytan sükut içinde, kul kula þer öðütler

Ölçülür mü derece ata ile soy ile?
Kaçýlýr mý mahþerden oba ile boy ile?
Çýkýlýr mý yollara asi ile toy ile?

Kulaðý hakka saðýr medeni insanlarýn
Nefsine köle olmuþ bedeni insanlarýn

Düzmece tebessümler, yüzünüzde bilirim
Þer bakýþlý þeytanlýk, özünüzde bilirim
Yalan, gýybet, iftira sözünüzde bilirim

En samimi dostuma dokunsam nefret kusar
Sanmasýnlar korkarým, dilim edepten susar

Sebepler hakikati gizlemekle muteber
Fikir feryat içinde, ruh zikirden bihaber
Ey habisetin pençesindeki gaflet, geber!

Neler gördü þu dünya; kaçýþanlar, dönenler
Güneþe kafa tutup bir nefeste sönenler

Cezasýz günahlarýn sayýsý muallakta
Ýdam sehpalarý boþ, hak hukuk yok olmakta
Ölüler cirit atar, dirilerse toprakta

Ömür gözü kör eden üç beþ zevke vurulmuþ
Hýrs ve tamah evlerde baþ köþeye kurulmuþ

Bir yudum su çok görür, okyanusta yüzenler
Yer beðenir cennetten, mahlukatý üzenler
Sonu hayýr getirmez, baþý bozuk düzenler

Kalmýþým bir baþýma, yalnýzým, telaþtayým
Kimsesizlik yurdunda, kendimle savaþtayým
Sosyal Medyada Paylaşın: