ne baharýn heyecaný var mevsimde
ne yazdan kalma bir sevinç
ne de güz hüznü
sanýrým soðuktan uyuþuyor kalp
kalem,
uykulu kaðýt
bu yüzden ocaðýn altýný yakmak gerek þimdiden
yoksa mart kapýdan baktýracak, aralýk biterken
gözlerin ýþýtýyor ama yetmiyor ýsýtmaya
çünkü mum gibi eriyor bakýþlarýmda
ellerin,
ihtiyaç listemin en baþýnda
ki onlar bile yetmeyecek
tutuþmazsa
eskiden bu kadar hýzlý geçmezdi zaman
duvarlar eskirdi en azýndan
þimdi hýzla geçiyor her þey
aldýðýmýz haz
hep en azýndan
............
ne batýyor o gemi
ne dönüyor ufuktan
beklemek mi
geçmezse þayet l’imanýndan