Beklemek Ýstanbul’un doðasýna muhasýr,
Fakat en son Fatih’te vardý o ulvi sabýr!
Ben fâidesiz kulum, arþa çýkmýþ günahým;
’ Aczimin giryesidir ’ Akif gibi her satýr!
Baðdat için savaþmak, Baðdat’tan daha evlâ,
Bir þehri Murad eder, bir kalbi açmaz Mevlâ.
Ne dua ne de adak, çaresiz bir eyvahým;
Nef’i gibi tam eksik, yarým her vakit levlâ!
Sevinç de yok heves de, inmiþ gözüme perde,
Kalmadý nokta gücüm, düþeli ben bu derde!
Sabýrsýz çaða inat, aheste çýkan ahým;
Nedim’in ’ tahammül mülkü ’ dediði o yerde!