gözlerini yeni bir güne açýyorsun
ne görüyorsun biliyormusun
güzel bir düþüncenin merkezinde oturuyorsun
derin bir nefes gibi doluyor içine huzur
dudaklarýnda baslayan tatlý bir tebessüm bütün bedenini sarýyor
kaç zaman oldu bilmiyorum
böylesi bir düþüncede tebessüm etmeyeli
merakta etmiyorum aslýnda
ama insan bir tarafýndan hep eksik yaþýyor hayatý
sevip sevilmeyeli
oysa
ne çok sevgi birikti
sýða çektiðimiz kalplerimizde
aþk
küçük mutluluklar biriktirdim sen yokken sana
benimle gel
sana gidelim