147 Binlik Masal

Bir sabah uyandýk, sözler yankýlandý,
M..... dedi: “Sigara içmeyin, para kalsýn kenarda.”
147 bin lira biriktirin, haydi bakalým,
Sanki yoksulun cebinde harcayacak bir altýn kaldý...

Ey ahali! Duyduk mu bu hikâyeyi?
Sigara içen fakirin masalýný öðrendik mi?
147 binle güya hayaller kuracak,
Ama cebi delik, umutlarý tuzak...

Sahi M....., sen hiç açlýk gördün mü?
Ekmek kuyruklarýnda çocuklar bekler mi?
Bir sigaraya muhtaç nefesleri hissettin mi?
Yoksa yalnýz kürsüde masal mý söyledin?

Haraç gibi vergiler, duman gibi hayaller
Her gün alýnýr ama verilmez bir selam.
Ekmek, mazot, elektrik, her þey pahalý,
Sigara mý? Onun da vergisi zaten bir dað gibi...

Ama siz bilirsiniz, hesap uzmanýsýnýz,
147 bin dediniz, millet þaþkýn.
Bir asgari ücretlinin hayallerini,
Böyle mi görüyorsunuz, tuhaf masallarda mý?

Biriktirecek ne kaldý ki M.....?
Kiralar uçmuþ, faturalar dev.
Çocuklarýn kitaplarý, ayakkabýlarý eskimiþ,
147 bin deðil, kýrk lirayý bile zor görmüþ...

O 147 binle neler yapardýk, bilseniz,
Belki bir ev, belki bir umut, belki bir nefes.
Ama gerçekler baþka, rüya baþka,
Sizin dünyanýz lüks, bizimki muhtaç lokmaya...

Sigara içmeyin dediniz, güzel!
Ama M...., yaþamý yakýyor asýl bu düzen.
Sigara deðil, umutlar tükeniyor,
Her gün yeni bir vergi cebimizi kemiriyor...

Bakalým, hani hiç sordunuz mu kendinize?
Kim içiyor o sigarayý, neden düþüyor derde?
Belki iþsiz genç, belki umutsuz bir baba,
Belki de bir öðrenci, kalem tutan parmaklarýnda yara...

Peki ya siz, M....?
Hangi sigarayla karýþtýrýyorsunuz zenginliði?
147 bin diyen zeka, hangi hesapta?
Milletin terini, emeðini nerede tüketti hangi masalda?

Siz rahat koltukta otururken,
Yoksulun ayakkabýsý delik, yüreði buruk
Siz rahat sofralarda yerken,
Bir çocuk geceyi aç mý geçiriyor, bilir misiniz?

Haydi M....., çýk bakalým bu hayalle,
147 bin lirayý biriktir bakalým bir zahmet.
Ama önce çýkar o kravatý, terek et o makamý,
Bir iþçi gibi çalýþ, bir memur gibi yaþa...

Her sabah iþe git, soðukta titreyerek,
Ev kirasýný düþün, faturalarý yüklenerek.
Sonra birikimden söz et bize,
Görelim gerçekten kim nasýl becerikli bu meselede...

Ama kolay mý M......?
Hayat, sigara gibi bir duman deðil ki!
Vergilerle haraca dönmüþ, umutlar kýrýk,
Milletin cebinde ne kaldý ki artýk?

Ey M....., söylediklerin bir masal,
Gerçek ise acý, umutlar tuzla buz.
147 bin deðil, insanlýk birikmeli önce,
Çünkü milletin kalbinde yara açtýnýz bence...

Sonunda ne kaldý?
Sigara içmeyenler de borçlu, içenler de.
Ama gerçek þu ki M.........,
Sözleriniz, milletin yarasýna tuz bastý gene....

Bahadýr Hataylý/06.12..2024/Sancaktepe/ÝST


Sosyal Medyada Paylaşın: