Aşkın Nehri

Seni ne kadar sevdiðimi anlatmaya,
Ne dilim varýyor ne de kalemim cesur.
Gözyaþý yerine içimde bir nehir,
Akar sessizce, derin, hüzünle huzur.

Bir bakýþýn gökyüzünü örter,
Gündüz geceye döner teninde.
Adýný fýsýldayan rüzgar oldum,
Saklýdýr her harfi gönlümün derininde.

Aþk dediðin bir sonsuz uçurum,
Adýmladýkça kaybolur zemin.
Bir boþlukta yankýlanan nefesim,
Gölgeler bile terk etti beni.

Ay, bu gece sana kýskanç bakýyor,
Yýldýzlar sitemle uzaklarda sönüyor.
Seninle açan çiçekler dondu,
Bir zamanlar baharým þimdi kýþ oluyor.

Ne bir kýyý, ne bir liman var elimde,
Her yol seni çaðýrýr, düþerim peþine.
Suskunluðum çýðlýk oldu içimde,
Kelimeler savrulur boþluk yüreðime.

Þimdi hangi þair dokur seni öyle,
Hangi kelime taþýr bu yürek yükünü?
Adýný bir ateþ gibi kalbime kazýdým,
Ve küllerimle besledim bu aþkýn kökünü.
Sosyal Medyada Paylaşın: