Ellerime giydirilmiþ bir yanýlgýnýn uzayan týrnaklarýný kesiyor annem Ben balkonda üstümde gezen örümceðe lanetler yaðdýran beyaz çiçekli sardunya Topraðým izmarit kül mezarlýðý
Karþý binanýn camýnda gözleri bana müptela bir kedi Bulutlara tanzim edilmiþ bir gürültü gökyüzünü delik deþik eden yaramaz damlacýklar istilâ etti hýþýmla yeryüzünü Annem o evin duvarlarýnda tablo
Ben solmuþ içimdeki çürümüþlüðü topraða defnederken Vazgeçmiþliðim Buðulu camda yine göz göze geldik kediyle Yapraklarýmý gýdýklayan heyecaný anýmsadým Serinliðini yaðmurun Ve kedinin pýtýrlý dilini
Bir ölünün taþ kesilmiþ bedenini yýkayan parmaklarýn sonsuzluða vurgun þefkati Ýçimdeki doðuþun ölüme öykünen seslere yeniliþi dalýmýn künyesiydi Annemin anýlarý sularken ettiði sohbetlere Özünü katýk ediþi köklerime Ayaklarý olmayan aðaç Kanatlarý olmayan kuþ yüreðime zul örs Ve ölüm fünye
Köklü bir sessizliðe sürgün çýðlýk Yaðmur hücreli figanlar Annemin ellerini kedinin camdaki suretini saksýdaki kalbimi gökyüzü kokan bir koridorda geçmiþ ve geleceði yýrtan saydam bir uðultuya gömdü gözlerim Çok çok uzun zaman oldu hala filizlenmedi suyun çiçekleri
Sosyal Medyada Paylaşın:
rengim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.