Sýrtýmda sessiz bir kýþ, ufkumda soluk bir yaz, Gözlerimde yarýnsýz düþlerin ince sýzý, Her gün yeniden baþlayan bu derin yolculuk, Her adýmda biraz daha kararan bir ayaz.
Bir gün gelir de bu ayaz içimi buz keser, Bir gün gelir de bu kýþ baharýmý eritir; Bir gün gelir de bu yaz sessizce tükenir, Bir gün gelir de bu yol beni karanlýða çeker.
O zaman kim sarar beni, kim kurtarýr derdimi? O zaman kim taþýr bu aðýr yükü, kederimi? O zaman ne anlamý kalýr geçmiþin, umutlarýn? O zaman ne tadý olur hayatýn, sevdalarýn?
Ah, bu endiþe, bu endiþe, bu endiþe... Bir gün gelir de beni susturur, susarsa... Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgay Kurtuluş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.