Özgürlük ölüm tarlalarında kokuşmuş mayın
karbulutu
Özgürlük ölüm tarlalarında kokuşmuş mayın
Eskimolarýn çýðlýðýdýr içimdeki sancý
Kapitalizmin kaleleri bir bir yýkýlýrken
Ne rüyadýr ki bu, böyle densiz böyle yalancý
Gördüm ki, para…
Ýmansýz, dinsiz, kefensiz, hancý.
Çýðlýk ki, fecrin iniltisinden çok
Ýnsan aradým… Ýnsanýn çok olduðu yerde insanlýk yok
Kan pýhtýsý güneþin esiri pýrýldar
Azý diþini yitirmiþ kurt, hýrýldar
Telini kýrmýþ, cazgýrý çýkmýþ, kemancý.
Dudaklarýma vurulmuþ kelepçe
Yüreðim kurþuna yurt edinmiþ
Vuruldum, ben bende deðilken kahpece.
Viran yüreðimde… Durmaz sýzý, durmaz inilti.
Bu kelle bu yürek kimindi?
Özgürlük ölüm tarlalarýnda kokuþmuþ mayýn
Medeniyet ki, þairin dilinde ispat garibesi
yerküresinde çatlamýþ fay’ýn
Çanlarý çalýn,
Sizlerde durmayýn
Çok ucuzdur bu iþin, ruhu yok kellesi.
Kelemin irkilir gördükçe manda iþgalini
Çizmekten yorulmuþum eþkâlini
Unutmuþ insanoðlu yarýný yok fani
Aranýyor yeni bir ruh yeni bir þemsiye
Ýnsanlýk özgürlük hani?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.