Nefsin Pençesi
Bu kötü nefsimle baþým dertde
Aklýma düþürüyor gece olunca hýnzýrlýklarý
Görseniz bir de her gece ben de
Gidecek baþka yeri yokmuþ gibi esir alýyor rüyalarýmý
Gecenin karanlýðýnda bir ýþýk ararým,
Nefesimle kaybolan umutlarý tararým.
Düþlerimde çýrpýnan korkularý yenerken,
Bir çýkýþ yolu bulamam, hep ayný yolda kalýrým.
Geceyi ararým, ama bulamam hiç,
Rüyalarýmda kaybolur her umut, her iç.
Ýçimdeki fýrtýna, bir yýkým gibi gelir,
Ve ben yine sabah olmadan kaybolur, silinir
Ve son bir kez düþerim karanlýk yollara,
Her izim kaybolur, her adým yok olur yavaþça.
Nefesim susar, zaman geçer, durur,
Bir daha uyanmam, rüyalarýmda kaybolur
Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.