UZAKLİK

Her geçen gün biraz daha yitiriyor seni,
Ellerimden kayan bir rüya gibisin.
Bir zamanlar yýldýzlar kadar yakýn,
Þimdi gökyüzünün en uzak köþesi.

Sözler vardý aramýzda fýsýltý gibi,
Þimdi yankýlanýyor boþ duvarlarda.
Adýný her andýðýmda, kalbim bir yük,
Ama bu yük bile senden aðýr gelmez bana.

Bir resim var gözlerimde, solmayan,
Ama dokunamýyorum, her seferinde siliniyor.
Sen oradasýn, çok ötelerde,
Ben buradayým, hasretin ortasýnda.

Yollar var aramýzda, aþýlmaz duvarlar,
Her adým bir mezar, her durak bir ayrýlýk.
Ne kadar koþsam, ne kadar düþsem,
Sana varmak imkânsýz, yol bitti sanýrým.

Zaman durmuyor, içimdeki yangýn gibi,
Her saniye biraz daha söndürüyorsun beni.
Bir mum alevi gibi titriyor sevgim,
Ama sen, rüzgârýn ta kendisisin.

Duyuyor musun sesimi?
Belki bir yýldýzýn arkasýndan bakýyorsun.
Belki bir yaðmur damlasýnda,
Ama ben yine de susuyorum.

Her geçen gün biraz daha uzaklaþýyorum senden,
Bir okyanusun dibinde bir damlayým artýk.
Ama bil ki bu ayrýlýk deðil benden sana,
Ayrýlýk, içimde kopan bir fýrtýna sadece.

Dünya dönüyor, zaman geçiyor,
Ben sensizliðin ortasýnda dönüyorum.
Ve her dönüþte biraz daha kayboluyorum,
Her geçen gün, biraz daha senden uzaklaþýyorum..
RAMAZAN ACAR
Sosyal Medyada Paylaşın: