KİME ANLATAYIM
Ateþ olan, kor olan, þu yüreðimi.
Kime anlatayým, kime söyleyim..
Biten sözlerimi, suskun dilimi.
Kime anlatayým, kime söyleyim.
Pýnara döndü, gözlerim kanlý.
Her gören beni, mutludur sandý.
Çileler dertler, ömrümü aldý.
Kime anlatayým, kime söyleyim.
Daðlara taþlara, salsam kendimi.
Sýlaya gidemem, yollarým baðlý.
Solan þu güllerimi, kýrýk dalýmý.
Kime anlatayým, kime söyleyim.
Sazda’ ki tel gibi, inler dururum.
Maziyi andýkça, döþe vururum.
Her gece hep, ölmeden ölürüm.
Kime anlatayým, kime söyleyim.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
muhlis sünbülcü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.