Hani rehberdi sana, çölden kalan bergüzâr?
Neden ördün önüne, günahýndan dört duvar!
Yâkub’u inleten dert, senin bin yýlýn kadar,
Bekleme o çukurda, Yûsuf deðilsen eðer..
Bir hayat ki içinde, ne bahar var ne de güz.
Yalnýz azûrde gece, Tanrý’ya dönmüþ o yüz!
Nemrut tövbesine denk, dilinde samimi söz,
Bekleme o huzurda, Mûsa deðilsen eðer..
Yolundan dönmek için, kim verdi sana fikir?
Âb-ý hayat sandýðýn, tesiri keskin zehir!
Gayretlerin nâfile, bir bardak su da kabir,
Bekleme o kusurda, Yûnus deðilsen eðer..