SAĞIR KABUS

Düþümde gördüm seni.
Hava saðýrdý, pus kokuyordu saçlarýn.
Gözlerini çýkardým içimden.
Senin saçlarýn kanýyordu,
Ben aðlýyordum.

Silemeden gözyaþlarýný,
tenimin tuz kokan gevrekliðinde,
içimi ýsýtan her neyse,
buram buram buðusu tütüyordu.

Bir rüzgâr esiyordu bir yerden,
bir yerden haberin geliyordu.
Bir telaþ kývranýyordu bir yerlerimde ve ben,
bir yerlerden kaçýyordum.

Düþümde gördüm seni.
Harut ve marut un sesini duyuyordu sihirbazlar.
Gün þavkýna þavkýna vuruyordu yüzünün.
Ben ölüyordum.

Gülüyordun sen.
Ýki damla kan akýyordu dudaðýndan.
Zehrini tazelemiþ engerek gibi,
ömrüme kefil oluyordu gözlerin.
Ben ölüyordum.

Senin kanayan saçlarýný tararken ruzigar,
gün vururken þavkýna yüzünün,
sen gülüyordun…

Abdullah Ecevit


Sosyal Medyada Paylaşın: