ANNEME

1-a

Ah tevazu ikliminin, rayiha kokan gülü,
Seni ana diyerek secde gâhým kýlsaydým.
Ana seni sevmesem, sever miydim hiç gülü.
Anne ruhum periþan, þefkatine muhtacým,
Anne sen ki þifam sýn, sen ki benim baþ tacým.

Anne baþým dizinde, sen okþa anne beni,
Sensiz çehrem biçare ruhum cehennem gibi.
Anne dilimden düþen her lafýz öksüz sensiz
Anne tut ellerimden, þefkat e kandýr beni.

2-n

Kaybettim gençliðimi, vesikasý cebimde,
Bul beni, kemirmeden zaman denen canavar.
Ýçimde tuzaklarý, heva denen illetin,
Yaramaz ellerimi, ipek saçýnla baðla,
Kimse yanmaz narýma, benim için sen aðla.

Anne biraz azarla, biraz þýmart, biraz sev,
Anne külhanlar bile, senden sýcacýk deðil,
Eskidi bir zamanlar, açmamýþ tomurcuðun,
Anne nerde gözlerin, benim için sen aðla.

3-n

Yaðmur yaðýnca hani, toprak kokar ya anne,
Senin kokun bir sende, bir de toprakta kokar.
Anne toprakta ana, senin gibi deðil mi?
Yaðmur dýþýmý yýkar, kokun içimi yakar.
Derdime þifa diye koklayým seni anne.

Anne sensiz aðustos zemheri içim üþür,
Pervanesi olurum, yaktýðýn kandillerin.
Aldýðým her nefesi, yoluna vakfedeydim,
Sebil olsun hayatým, uðruna anne senin.

4-e
Anne beni de kandýr, döktüðün gözyaþýna,
Kaf daðýnýn ardýnda Zümrüdüanka kuþum,
Anne tut ellerimden, býrakma bir baþýma
Devlerin arasýnda, cüceyim sensiz anne.


Ben gideyim sen de gel, zaman denen kervanda.
Sakýn yitirme anne, gözlerimin rengini.
Herkesin birbirini, unuttuðu divanda.
Hatýrla beni anne. Evladýným ben senin.

Abdullah ECEVÝT
Sosyal Medyada Paylaşın: