PAZARCI...

Çarþý pazar demeden ne dolaþýr durursun;
Dünya mezbelesinden kaldý mý alacaðýn?
Bazýlarý yeþerir, sen gezdikçe kurursun,
Pazar ol þu âleme henüz geçmeden çaðýn.

Saklama mallarýný, daðýt ki faydan olsun,
Ver ki filizler açsýn, yine donansýn baðýn.
Veren elin hayrýna cihana bilgi dolsun,
Âleme nurlar saçsýn evin-barkýn otaðýn.

Öyle bir isim býrak, saatler seni kursun,
Gönüllerde yaþa ki; hiç sönmesin çeraðýn.
Hakk’dan dönme yüzünü, kâinat sende dursun;
Semalara uzansýn çaðlarý saran aðýn.

Yücelmeden erilmez Ýlahi hidâyete,
Eridikçe ýþýtan bir mum ol civarýna.
Sen vererek vasýl ol Rab’binden inâyete,
Böylece ulaþýlýr Yaradan’ýn kârýna.

Takdiri O’na gider, O’ndan gelir ikrâmýn;
Maksat güzel olursa zamanlar aydýnlanýr.
Lezzetine kanýlmaz artýk içtiðin câmýn,
Gül satsan pazarýnda, âlem mücevher sanýr...

18.12.2013 (Arþiv)
Fatih-ÝST.

Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: