( 3 ) neyse.. beni atýna bindirdi de, “-cilbirini[1]baþýna geçir de sürüve(r) o kendi geder eve” gene de bi çocuk yollayvý da Gülüsdan marað edmesin” dedi . nasý(l) etdiyse o ha-bire biþiyler deyo emme duyduðum mu var atýn yönünü köye doðru çevirdi de arkasýna bi þaplak vurdu at ðönülsüzüdü valla “dah!!” dedi bi taha! . ne vakýtýdý.. eve ðeldim, eðeylerim samýt gibi dutulmuþ, belime yel durmuþ, fücutum kemre gibi uyuþmuþ kendime ðelemedim ha deyince atdan enemedim, biri olsa da çocuðu vereydim evde kimse yoðumuþ Amadým sanký bana yapýþýk gibi . neliklerden sonura endim, böbek hala guca(ðý)mda yularýný baþýna geçireyin deye höyle, yannýna dolaþdým töbeler töbesi ossun bi bakdýmýdýý, Allahümme-süm maþa gýýýý? bi bakdýmýdýý at üðül-üðül aðlayoruu, nassý emme nasý oluu(r) þaþ valla . hemi aðlayoru, hemi bi(r) dee.. gözlerini saklayoru bi de utanýyoru zavallý i(n)san gibi iki ðözü iki çeþme hey gurban olduðumun Allahý kullarýný ne çok seviyoru acýma cem-i cümleyi ortað-ediyoru emme evde de ne biri ne bi tas su! . ölen oldumuydu köpe(ði)n acý-acý uluduðunu, sahabýnýn ardýndan filen aðladýðýný, ekmekden-aþdan kesildiðini duydum, bilidim dee ………… atýn aðladýðýný, bulgur gibi, siðim siði gözyaþý döktüðünü duysam inanmazdým.. emme ðördüm! valla höyle beð üzgünüdü . bi atýn a(ð)ladýðýný ik diba[2]gördüm o da.. kendi baþýma geldi de, öyle ne bileyin o vahta ðadak atýmýz mý oldu at mý gördük eveli aðalar-beyler at binerdi eþþeðe binsek ayýp görürlerdi esgiden olda üsdünden atar deye gorkardým o ðün aklýma file ðelmedi neyeyse insan yaþadýkcana neler görüyoru . emmeee Allah var, duysam inanmazdým “olu(r) mu öyle þey” deye emme gördüm sen hiþ gördün mü böðün dünya-yarýn ahiret Ak Memedin doru atý gözlerinden yaþ süzüle süzüle yol-yol olmuþ yüzü-ðözü zavallý . býraðýp gedemedi ha deyinþe zavallý baþýný yere eðmiþ goduðum yerde ma(h)sýn masýn bekledi merdimendeki otlara filen bi a(ð)zýný uzatsa tavýðýn çana(ðý)na filen sunsa ya Belçeþmeye dönmedik, Yanbunar’a u(ð)ramadýk Okarýçeþmeye de kimbili(r) bencileyin ne zaman su iþdiydi zavallý.. “dah” dedim de ðene de buraðýp getmedi.. eyi mi? . ondan berli Allahýn yaratdýðýna çemkireni döðeni-söðeni kötü laf edeni evindekinneri üzeni býraðýp gedeni vizdaným elvermez içim gabil etmez annayaman tah(am)mil edemen Allahýn yaratdýðý guldan, eþþekden-atdan, köpekden domurcukdan yaprakdan aðzý var dili yok denen goyundan-geçiden ne isden sen i(n)san olan i(n)san “gork Allahdan gorkmayandan” . [1] çilbir/çýlbýr: yular, hayvanlarýn baþýndaki bað [2] ik diba: ilk defa
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.