Bir aðaç büyümek istiyor Kendi topraðýnda kendi güneþiyle Ve kendi gözyaþlarýyla Gündüz gölge Gece dulda olmak için Dalýný kýrdýlar
Köprü olmak istedi Tahtadan tarabadan Medeniyetsizlikten kurtuluþa Belini kýrdýlar
Nice çýðlýklar savruldu göklere Duyanlar saðýr Görenler kör Birileri gördü duydu Sarmak istedi yolsuz yordamsýz, Kolunu kýrdýlar ... Ve Bir dilim ekmek Bir bardak su uzattý, Elini kýrdýlar
Çýðlýk mütercimleri saðýr kör Tercümaným diyenin, Dilini kýrdýlar
BÝRLEÞMÝÞ birileri Kaþýný çatýyor "DUR" diye Gözleri "GEÇ" diyor Bir elinin bir parmaðýný sallýyor "HIIII" diye Diðer elinin beþ parmaðýyla "DEVAM" diyor Vel -hasýl BÝRLEÞMÝÞ birileri "Taþlarý baðlýyor itleri salýyor" Onlar da yavaþ yavaþ Kemire kemire Kökünü kýrdýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmet ANİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.