DEVE DİKENİ
Çiçekleri mor’a dönmüþtür þimdi
Dikeni yeþili çayýra inat
Mor rengi çiçekten saymayan kimdi
Görmezden gelenin ayaðýna bat
Varsýn gülün alý bülbülü yaksýn
Yansýn da feryadý ayyuka çýksýn
Kanýna susayan tadýna baksýn
Açgözlü deveyi uçurumdan at
Bahçelerde Hatmi kýrlarda sen aç
Çiçeklerinize canlýlar muhtaç
Sevmeyene diken sevene ilaç
Çözülmemiþ sýr’la doludur Hilkat
Alabildiðine hür’sün özgür’sün
Onun içindir ki böylesi gür’sün
Bozkýrlarda boy ver kervanlar görsün
Göð’üne Mor’una muhtaç kâinat
Çiçeðinden tanýr severdim seni
Yaban gülü dense yeridir hani
Yüksünme halinden deve dikeni
Diken korur-kollar budur hakikat
2608/2021 - Ý.ANÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.