Her manzarasý yüreðime bir acýyý iþleyen Diyarbakýr için…
Bir kentin hep acýya çýkan sokaklarýnda yürüyorum hiç bir þey düþünmeden gözlerimi kýsarak bakýyorum çocuklara
acý gülüþlü bebeklere hiçbir þey düþünmeden
gün yirmidört saat çalýþan yorgun gülüþlü analara bakýyorum yüzlerinde çizgiler bin yýllýk
yanýk yemek kokularý karýþýyor kömür kokusuna baðýrsam sokak sonu evinde iþitilir bir evin penceresi diðerinin balkonuna açýlýr küfür bu kentin diðer adýdýr çocuklar küfürle yetiþir
yorgun ve kýzgýn bir adam küfreder karýsýna bir gece
acýya çýkan sokaklarda sarýsýz güneþler doðar
gözyaþlarý silinmemiþ çocuklar gördüm köþebaþlarýnda ellerinde peynir-ekmek ellerinde salçalý ekmek