GÜCÜM YETMİYOR

Sevda kalesinin en zirvesini,
Sarmak istiyorum, gücüm yetmiyor.
Ayrýlýk resminin çerçevesini,
Kýrmak istiyorum, gücüm yetmiyor.

Kendimi kaybettim gönül baðýnda.
Umut, hislerimin çok uzaðýnda.
Her daim cânânýn kalp otaðýnda,
Durmak istiyorum, gücüm yetmiyor.

Dolaþmýþ gibiyim kurak çölleri.
Mesken etti bana yâr meçhulleri.
Ufuklara dalýp, saf hayalleri,
Kurmak istiyorum, gücüm yetmiyor.

Yoruldum gurbetin her kederinden.
Hançeri baðrýmý deþti derinden.
Hasreti, alnýnýn orta yerinden,
Vurmak istiyorum, gücüm yetmiyor.

Yalnýz kapýlýrken büyük tûfâna,
Sükûnet gelmeli diye bu cana,
Dümenimi kýrýp, ýssýz limana,
Varmak istiyorum, gücüm yetmiyor.

Saadet vermeden bu namert düzen,
Yaþarken rûhuma giydirdi kefen.
Kabahatmiþ sevmek, bilmem ki neden?
Sormak istiyorum, gücüm yetmiyor.

_/’ Ýbrahim Halil MANTIOÐLU ’\_
Sosyal Medyada Paylaşın: