bir kuş

aklýnýn gerisinde duran
o tuhaf ve derin yansýma
bazen ilginç bir sesle titretirmi aný





yokluðun merdivenlerini çýkan
gölgesiz ruhunun kekremsi yaný mý
her gün dirilip kan ve kemik olup yine


ateþle yanýp küle evrilen hangi gün
battýðýný saðdece kulaklarýn mý duydu
oysaki diri gergin bekleyen göz deðil miydi



hýçkýrýklar içinde binlerce yýllýk karanlýkta saklanan o görsel
aynada ters bir kalp gibi atan þey


senin
hangi amaç sustura bilirdi
boþ boþ yaþamak mý hiç bir þey mi



oysa
kabýz bir düþ kýpýrtýsýz ve sakince
sekil almalýydý



deðdiði yer deðiþtirmiyor ne yazýk ki canlýdan çok eþya gibi deðer gören biþeyde deðildi




yüzünü çizen o kör kursun hayattý
bir daha geri gelemeyen özneler gibi
asýnda insan korkunca düþler




buz gibi soðukta
bir kuþ dalýnda donar
ama asla kendine acýmaz







Sosyal Medyada Paylaşın: