yýllanmýþ sarapýn dibinde eski aþký arýyordu kürkünü hiç çýkartmazdý güveler yediði için bir hatýrasý barýn en kösesinde açýklý parcanýn içinde o meþut yýllarýný görürdü her akþamýn gecesinde aðlamaklý olur için için kipriklerinin düþüþünü izlerdi
hep yalnýz yürürdü ilk baharlarýnda yaðmuru izler pencerede kuþlarýn ýslanýþýna kýzardý bir çicek acar yüzü bulutlu güneþi beyazlamýþ narin þaçlarýnýnda tarardý ellerinde ateþten parlak yüzlükleri ve hiç çýkarmazdý dudaklarýndan kötü bir sesleniþ
bir gece kafasý dalgýn yere düþtü yüreðinin inceliði kýrýlmýþtý yorgun yýllar susturmuþtu o güzel yüzü karardý kimsesizlerin gökyüzüne defnedildi mezarýnda üç satýr
hayat durgun ve anlamsýzdý renkler suskun yalýn ve kuru bir yaprak gibi sevgisizlik onun yokluðunda ben.
Sosyal Medyada Paylaşın:
haklı~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.