YORGUNUM ARTIK
Baharý düþlerken,ruha kýþ geldi,
Gönlüme derinden,azaplar verdi,
Yüzüm gülüyorken,göze yaþ geldi.
Çok yordu bu hayat,yorgunum artýk.
Görmedim gözünde,aþktan izleri,
Duymadým dilinden,sevda sözleri,
Kalbimde taþýdým,dertli hisleri,
Çok yordu bu hayat,yorgunum artýk.
Yürekte yanardað,söndü kül oldu,
Ýçimdeki Ýrem,sonsuz çöl oldu,
Elimde goncalar,solan gül oldu,
Çok yordu bu hayat,yorgunum artýk.
Âyrýlýk sevdanýn,kaderinde var,
Gözyaþým görmedin,kirpiðimde yar,
Sevdaya sitemin,ne faydasý var,
Çok yordu bu hayat,yorgunum artýk.
Kadehte son damla,gibi yalnýzým,
Hayâlde yalnýzca,þimdi onsuzum
Düþlerde birlikte,artýk yalnýzým,
Çok yordu bu hayat,yorgunum artýk.
Yaþanmýþ ne varsa,geride artýk,
Acýyla baðlanmýþ,ömrümüz artýk,
Böyle bir kadere,kýrgýným artýk,
Çok yordu bu hayat,yorgunum artýk.
Tuðal KÖSEMEN
28.Kasým.2024
Gönül dostu katkýlarý ; Sonsuz teþekkürler.
Elim,kolum tutmaz oldu dizlerim,
Madun oldum kaldým,sonu özlerim,
Raðbet görmez oldu benim sözlerim,
Çok yordu bu hayat,yorgunum artýk.
Bilinmez meçhule doðru yürürüm,
Yorgun düþtüm dostlar,caný sürürüm,
Temmuz sýcaðýnda donar üþürüm
Çok yordu bu hayat,yorgunum artýk.
..........Kul Seyyah
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.