Ego

Ego

Ego, bir ayna, hep sana bakan,
Ama yansýyan sen mi, yoksa bir yalan?
Kendine kurduðu tahtýnda oturur,
Dünya onun etrafýnda döner, sanýr.

Bir ses, hep baðýrýr içimde derin,
"Ben varým, sadece ben," diye serin.
Ama o ses yankýlanýr boþ duvarlarda,
Hakikati gömülüdür, kendi karanlýklarýnda.

Ego, bir zirveye týrmanan daðcý,
Fýrtýnayý görmez, ister hep daha.
Kendini büyük sanýr, dünya küçük,
Ama bilmez, yalnýzdýr her yolculuk.

Bazen de kýrýlgan bir cam gibidir,
Ufak bir darbe, hepsi silinir.
Güçlü görünür, ama içi boþ,
Korkularla doludur, her dokunuþ.

Ego, sen misin, yoksa bir maske mi?
Ardýnda saklanan gerçeði gizli.
Eðer yüzleþirsen onun gölgesiyle,
Belki bulursun kendini, özünle.

Yýk, o yüksek duvarlarýný,
Ve býrak içeri ýþýðýn çaðrýsýný.
Çünkü ego ne kadar parlasýn,
Gerçek hep sade, hep yalýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: