Bir İlkindi Vakti

Elimde bir bardak suyla sönecek biliyorum.
Ama o bardaða bir çiçek koyasým var.

Dilim susmayý tercih ediyordu.
Gözlerim, her yaþta çýðlýklarýný serdi dünyanýn önüne.
Anlamadýlar.

Umudumu astýlar bir ikindi vakti.
Güneþi, en güzel manzarasýnda izledi.

Sýrtýmý bir duvara dayamýþ buldum kendimi.
Gözyaþlarým, uzun zamandýr bulutlara hapis bir yaðmur gibiydi.

Aklým ilk defa düþünmüyordu.
Kalbimin çýðlýklarýný dinliyordu.

Deþerek içimden yükseldi çýðlýklar.
Yükseldi, yükseldi…
Kalbinin ilk zamanlarda oturduðu semte vardý.
Susup, sessiz sessiz dinledi
Sosyal Medyada Paylaşın: