Kaldıysan Gurbette Kimsesiz

kaldýysan gurbette yalnýz kimsesiz
hüzünlü bir garibanlýk yoldaþtýr sebepsiz
olurmu hayatta olurmu hiçbir þey nedensiz
iþte onun için aslýnda sebeplidir sebepli sebepsiz


yürürsün her adýmda sýla hasreti
oturursun karþýnda yarin suileti
yanar yürek uzakta sýla memleketi
gönül haykýrýr artýk cana taketti


can dayanmaz hasrete çile cabasý
sýlada tütmüyor sönmüþ bacasý
görüyor ellerde mutlu nicesi
her nefeste sancý hasret acýsý


kölecioðlu kahreyleme kadere
sabreyle düþtüðün amansýz derde
zor olsada þartlar bulunduðun bu yerde
sabreyle vuslata umut var yüreðinde

Ahmet kölecioðlu 1991

Sosyal Medyada Paylaşın: