Ruh eşini arayanlar

Uzun zaman sonra sokaða çýktým.
Her köþe baþýnda seni aradým.
Bir umut ya bendeki;
inatla ýslak kaldýrýmda yürüdüm.

Mucizelere inanýr mýsýn bilmem;
ama ben inanmak istiyorum.
Sokak lambalarýnýn sayýsýný ezberledim.
Birkaç tanesi sönmüþ, yanmýyor.

Olur da göremem diye aðýr adýmlarla yürüdüm,
yanan lambaya vardýðýmda geri dönüp baktým.
Ve "bir gün bu kaldýrýmda buluþacaðýz" dedim.
Aradan geçen uzun zamana raðmen.

Özlemek, hasret çekmek çok aðýr bir yük;
ruh eþini arayýp da bulamamak.
Biliyor musun!
Bu, tek kanatlý bir kelebek gibi hissetmek.

Dilimi, damaðýmý kuruttu nefes alýþým.
Her adýmda ayaðým kayýp düþeceðim,
sanki benimle cilvelesen ýslak kaldýrým.
Uzun zaman geçse de ben seni ararým.
Sosyal Medyada Paylaşın: