Çarşamba

Karanlýðýma sarýlýr susarým.
Gün doðumuna kör, kuþ sesine saðýrým.

Bin yara ile tuza batsam susarým.
Ne sarý saçlarýmýn bir teline, ne aynadaki yorgun yüzüme anlatmam seni susarým.

Penceremden perdeyi, kapýmdan kilidi eksik etmem, kapýya sýrtýmý dayar susarým.

Ne zaman sana gitmek istese ayaklarým yolu unutur susarým.

Aklým sana takýlsa ne vakit, gökyüzüne bakar susarým.

Denizin ortasýnda umudum, küreklerimi kýrdým.
Uçurumda tuttuðum son dalý býraktým.
Ýyileþir dediðim yaramý daðladým.

Fýrtýnayý selamlar, yangýnlarýmý öperim alnýndan.

Kalbime düþersen dedim kalbimi gömdüm kasýmýn hazan topraðýna.

Virgül beklenen þiirime noktayý koydum.
Suçluyu gösteremez ellerim. Çarþambayý böyle selamladý gecem.
Kalemimi kýrar susarým.
Sosyal Medyada Paylaşın: