HAYAT DEDİĞİN
HAYAT DEDÝÐÝN
Geniþ dünyadan dar dünyaya geçmek,
Bir vav hikâyesi hayat dediðin.
Büyük denizden boðulmadan içmek,
Gezen “Vav Gemisi” hayat dediðin.
Yelkovan akrebi kovaladýkça,
Her an mesafeyi araladýkça,
Aðrýyan baþlarý ovaladýkça
Sezilen “sin” sesi hayat dediðin.
Keþkeler fýrtýnasý koyulunca,
Piþmanlýklar dalgasý soyulunca,
Geçmiþin ayak izi duyulunca
Susan gönül “es”i hayat dediðin.
Bazýlarý kaderi “kef”le okur.
Aynaya baktýkça dil sokur sokur.
Çok büyük bir kalem alnýný dokur.
Yazarýn imzasý hayat dediðin.
Bazýsý doymaz; sýyýr, iyi sömür(!)
Bazýlarýnýn da kalemi kömür.
Her an, her dem bir günden çalar ömür.
Geçen rûz-gâr izi hayat dediðin.
Bir vav hikâyesi, bir sin kýssasý,
Bir insan ömrü iki harf arasý.
Çekilmez dünyanýn kahrý ve yasý,
“Te”nin son noktasý hayat dediðin.
Hamiyet Su Kopartan ✍️
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hamiyet Su Kopartan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.