Þair, Tanrý’ya sormuþ; “Tanrým, bir alýn çizgisi kaç kat astar ister?”
Tanrý cevap vermiþ; Ey arsýz kulum, sen alnýndaki çizgiye astar mý istiyorsun? Yüzünün astarý yok, yüzüne astar iste bari.
Bir astar mý gerek? Kapatman gerekliyse bir yeri, alnýndaki kara lekeyi kapat!
Terziyle baþla! Sonra; Cemil, Murat, Mehmet, Ýbrahim, Ve adýný bilmediklerim. Þimdi de aðzý süt kokan gencecik bir delikanlý!
Sen, Kevaþeliðe kader dersen, Ahlaklýya, onurluya, hak yemeyene, dürüste kadersiz mi demeli?
Hadi biraz yaþ al bari. Ve bil ki ben Tanrýyým. Tanrýlar yaþ alýr mý hiç?
Yaþlýlýk ruhundadýr. Ne yazýk ki istemedin ruhu genç olaný. Ne yazýk ki istemedin sana el uzataný. Bil ki o, sana kurtuluþ umuduydu!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.