onun gününde

ölümün kýyýsýnda bekleyen birilerine ruhu bile neden demez o içinde binlerce yýllýk karanlýkta saklandý

onun mabedinde özgürüm dedi gözleri sustu yeni bir zamana ayrýldý ve kendine bile acýmadý


yýrttý zamaný koþtu özgür bir yere



onun günde fail durgun bir nefestir
hisset ve bak yorgun bir fikri anla
zor bir güneþi karanlýkta saklamak




her yer biraz biraz yaralý ve suskun



ben býraktým düþünmeyi karanlýk iri
ve diþlerinden kýzýl bir akþýmý yedi
o dipsizliðinin kara bir uðultusu


onlar sadece fuli bir görüntüdür



sadece gri yaðmurlara dönüþür
geriye ayrýk bir teklik kalýr
gölgelerin sesi yok düsündüren


anlamsýzlýkta renksiz geceye inat




Sosyal Medyada Paylaşın: