susku

durgun çýðlýk bu zaman
ölüm ise
ayrýk,,,,yazýlýr.


hani gölgeler büyür
yanak kýzýllýdýr
dudak payý ise hep üsür




o büyük bilmecenin dar vakitli halinde
yansýtan insanlarýz ya susmanýn ise,


ýçinde
öyle üþür bir gecenin ardýnda
iki kanatlý rengli rüya



sayýlý fikir ve umut
hangi üryan göz bu kader
yorgunum hep kendi icimdeki gölgelere



bir iz býrakacak bulutlarýn üstü
bir de, uzaklýðýn ýçindeki iz
parmak uçunda derin ve kalabalýk vedalar



kendine acýyan bir þey görmedim
toprak donar rüzgar iþitir
kýrýlmýþ bir þey gözlerinde arar



bir ruh gibi düser
yýllarýn dallarýn dan
ve bir þey asla yeniden düþünemez



ölü yapraklar günü
rüzgarý dolaþýr aklýmýn uçunda
kiralýk soðukkanlýlýðý üþütür içini



renksiz dünya savaþý
çukurlar büyütür
yašý küçük geceler donuk izlerde kalýr



yanan sýzý dipsiz þeytanlara karþý
ölen fikirler dönmeyen dünya
gündüzleri bir parça çocuk sesi.



kýrýlmýþ oyuncak
iki tutam saç örgüsü
teki yýrtýk tellik.



Sosyal Medyada Paylaşın: