Bir þeyin yerini yenisiyle doldurabilmek gibi gamsýzca, Sözde iyileþmenin ardýna sýðýnarak; Cüzzamlý bir canavarýn derisini giyinip, Aþk denilen vasýfsýz serzeniþin, Umutlarý hasta eden bir mantara dönüþmesini seyretmek, Kelimelerin kursaktaki buruk tadýyla, Ve bir kadýný anmak, topraklarý eþelerken: Elleriyle, parmak uçlarýyla, kurþuni týrnaklarýyla, Sonbaharýn koltuk altlarýndan tutup gezdirmek; Gözlerine iliþtirip yaðmuru, Eskilere nazaran daha çelimsiz, ufak, daha çocukça, Aramak mutluluðu, Kýrgýnlýklarýn çöplüklerinde telaþlý, arsýz, daha pervasýzca, Dalgalardan korkan kayalar gibi törpülenmenin kýyýsýnda, Yosun baðlayan sevgiyi sessizliðe teslim eden bir adamýn, Dalgýn bakýþlarýna kurduðu daraðacýnda, Ve devam edebilmenin altýnda ezilen, Kalbindeki yeni yetme çiçeklerin feryatlarýyla, Her þeyin yerini, gri, puslu, sepya; Baþka bir deriyle, kusurlu kusursuz, Farklý bir kopyayla doldurup kurtulabilmek gibi hatýralardan, Ruhsuzca! Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.