suyun üstünde yürüyor ayaðý kopuk rüzgârlar
ahvali meçhul günleri de almýþ gidiyorlar bilinmezliðe
soluk almadan yaþýyorum duvarlarda taþ yazýtlar gibi
aðzýmdan uçuþan sözleri savuruyorum kaðýtlara
kaðýtlarýn beyazlýðý rengarenk
kirpiðimin ucunda
küçük tatlý meneviþ gülüþlü bir bebek
sarý saçlarýnda bol baloncuklu
saydam öpücükler
bir ev bir sokak bir dut aðacý bir sisli aný
kuruyan çeþmenin küflü demiri yeþil yosunu
taþlý sokaðýn yýpranmýþ ucu çok uzunca
uzunca boyunda kývrýmlý nervürlü
alaca hüzün
biraz sonra
bir testi hayal boþaltacaðým aynalara
duvarlarda gözyaþlarýmýn kýmýl kýmýl
oynaþan adýmlarý
korkmadan
alenen düþeceðim elimdeki kaðýdýn kör noktasýndan
vura vura alacaðým burnumu çeke çeke
lâkin o kadar kolay deðil
çocukluðum silik bir hayal kayýp bir çiçek
camlardan içeri yansýyan ýþýðýn üstünde
büyük küçük kelebekler gittikçe devleþen
ama evde ne bir dal ne bir çiçek
nerede konaklayacak
bu kelebekler
doðduðum gün bugün
annem benzi aðarmýþ resimlerde kýrmýzý karanfil
bense suskun ebabil gözü çekik turna
ellerimi koyacak yer neresi
bulamýyorum
.........
ayþe uçar
2411202510:25