Ölüm gibi bir şey

Viran oldum. Günlerim soldu.
Ýyiliklerim, karanlýk zindanda harabeler altýnda kaldý.

Gençliðimi terk ettim, bir aþk kavþaðýnda.

Bahar kalmadý içimde, mevsim hep kara kýþ.
Saatlerim hüzün.

Ziyan oldu yýllarým. Bir bir ezildi umutlarým. Ayaklar altýnda kaldý gururum. Hayallerimiz bileklerini kesti kayýp odalarýmda.

Sevdamýza direndik sokak sokak, kesti biçti kader.
Kaç savaþtan sýyrýldýk oysa, zaferlerimizin ortasýnda tattýk en büyük maðlubiyeti

Ormanlarým yanýyor, içimde dinmeyen kanamalar.

Deþiyor göðsümü, Aklýmý kemiriyor, sessiz çýðlýklar.

Sevdayý bize konduramadýlar.
Tanrý buluþturdu bizi,
günahý neydi, neyin cezasýydý anlayamadýk
Sosyal Medyada Paylaşın: