ömrün beyaz çöllerinde aklanýyor kurak mevsimler
rüzgârýn nefesinden yeþil bir kurdele gibi uçuþan hayat
gerçekçi olamadýn hiç gölgemle oyun oynayan zaman
bozuk para gibi yaþanan aþklarý tedavülden kaldýrýrken
su gibi harcadýn o güzelim yýllarý
geride ne bir iz ne bir ser
akýyor dallardan su gibi düþen yapraklar ve incinmiþlik
uzun koridorlu apartmanlarýn nefti yalnýzlýklarýnda demode düþlerin
kopuk hayallerin dokunduðu her nüans aralýðýnda göz yaþartan
ah! örümcek aðlarý
oturgan ve buyurgan bir barýn köþegen aynalý cýzýrtýlarýnda
bordo sandalyelerindeki etek ve pantolon izlerinin býraktýðý egzotik
kaçamak cazibenin ah! o kötücül çarpýcýlýðý
incecik yollarýn taþ döþemeli kaldýrýmlarýn
havanýn yaðmurun rüzgârýn suyunu emen keder mevsimleri
bohem hayatýn yýrtýlan düþlerini bakýþlarýma yansýtan sokak lambalarý
farzetin ki hiç uðramadým hiç geçmedim yanýnýzdan
hiç durup çakmaðýmý çakmadým ýþýðýnýzda
yakmadým hiç sigaramý
bulutsu sisli akþamlarýn
uyuþuk saçlarýnda onca tükenmiþlikler
lirik melodilerin kulaðýmý tatlý tatlý okþayan o içli týnýlarý
yüzüme alnýma daðýlan kahküllerimin yollarýndan hiç geçmediniz
konaklamadýnýz hiç mutluluklarýmda
yabancýsýyým sanki bu dünyanýn
kýrmýzý duvarlardaki resim panolarýnda kýrýlgan þehirlerin pasaklý yüzü
kirli yollarýnda koþmamýþ hiç çocuklar insanlar sarýlýp hiç öpüþmemiþler
ýslak ferforjeli pencerelerden eðilip sarkmamýþ hiç yaþlýlar
neþeli þarkýlarý hiç çalmamýþ
sokak þarkýcýlarý
tülden ipeksi perdelere
ellerime parmaklarýma baktým durmadan aðlaþýyorlar
mevsimsiz uçan kuþlarýn kanatlarýndan karlar inerken inceden inceye
kediler köpekler geçiyor yanýmdan donmuþ patilerinde
kömür gözlü havuç burunlu kardan adamlar
sanki teðet geçiyor adýmlarým her þeye herkese
içimdeki sesin melankolik dramalarýnda mehtap ay yýldýzlar yok
denizlerin dalgasý kumlarýn parýltýsý da
eski paslanmýþ bir bisikletin
kurumuþ bir aðacýn gövdesine yaslanýsý gibi hüzünlü gözlerim
karelere bölünmüþ ömrümün her karesi hançer kesiði gibi kanarken ruhuma
çalan hiçbir melodinin kývrak ritimleri
titretmiyor zamaný
duraðan vakitlerin ortasýnda pili bitmiþ bir saat gibi anlamsýzým
yanýmdan týrnak uçlarýna basa basa geçip giden günlere aldýrmadan
ýslak öpücüklerimi yaprak yaprak uçuruyorum
lavanta kokulu kederli hüsran daðlarýna
.............
ayþe uçar
10:1022112024