Düþerken bir gülizar,
Topraða azar azar,
Melekler kurar pazar,
Çevresinde dönerek...
Gözünde bir dul bakýþ,
Azgýnlaþan karakýþ,
Neylesin buna alkýþ,
Yangýn yeri bir yürek!
Kalkamadý yerinden,
Bir of çekti derinden,
Bu dünya kederinden,
Elin çekti bilerek.
Yüz döndürdü hayata,
Bindi bir beyaz ata,
Bu yüzden geçti öte,
Dudaðýný bükerek...
Son nefese son kelam,
Diyebildi, Elif Lam,
Yüzüne düþtü Elham,
Bir iç çekti gülerek...
Oðuldan ana payý,
Görmedi hiç gül ayý,
Sýrtladý bir kayayý,
Hayatý inleyerek...
Son kez bir sýla dedi,
Göz açtý bala dedi,
Hocalar sala dedi,
Bir kazma, birde kürek.
Hayrettin YAZICI
Bir Dostun Annesine...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.