ÞAHÝNKAYA’YA
Kanyonun baþýnda derdimi açtým
Gör kendini çýkar haki kayaya
Baharda büyüyen körpe aðaçtým
Kýzýlýrmak akar Þahinkaya’ya
Özlemle tertemiz havaný çeksem
Verimli topraða sevgimi eksem
Vuslatlar fidanken elimle diksem
Gelen hayran bakar Þahinkaya’ya
Aðýtlar yakýldý yaþlar döküldü
Hasretle yürekler dolup söküldü
Ne ocaklar söndü beller büküldü
Deðme keder yakar Þahinkaya’ya
Zirvede semaver buðusu tüter
Demli çay daðlarda sanma ki biter
Pýtpýtý yaðlarda sýcacýk yeter
Ýnsanlarý çeker Þahinkaya’ya
Tekneyle gezerken doðasý güzel
Resmini çizerken büyülü özel
Tarihi yazarken yaþarsýn ezel
Kuþlar seni þakýr Þahinkaya’ya
Vezirköprü saklý bir cennet durur
Yeþili içinde rüzgarý vurur
Gülce kýz burayý çok sever korur
Gel yaðmurlar yýkar Þahinkaya’ya
TUBA DEVRÝM (GÜLCE &DEVRÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.