SEN ÜÞÜME ANNE
Dýþarýda lapa lapa kar yaðýyor
Heryer buz kesti günlerdir
Buðulanan camlara usulca yüzünü çiziyorum
Adýný yüreðime yazýyorum anne
Ama yinede aydýnlatmýyor bukaranlýk þehri
Camdaki resmin kardan adam gibi eriyor
Ýlk önce gözlerinden iki damla akmaya baþlýyor
Çýðlýk çýðlýða aðlamak istiyorum
Özletiyor bu çýldýrtan sessizliðin
Baktýkça sokaklarda anlamýný yitiriyor
Lambalarýn altýndan dönerek dökülen karlarý izliyorum
Gönlümün yapraklarýný kaplýyor
O güzel günlerimizi anýmsýyorum
Hepside bezirganlaþýp susuyor
Acýyý rehin býrakýyorum bu kente
Sen olmayýnca ilk otobüsle gitmek istiyorum
Söyle yoksa bir daha gelmeyecek misin
Baþýmý omzuna yaslamak
Sonrada içimdeki çaresizliði bir bir anlatmak istiyorum
Sabrýmý zorluyor yokluðun
Sen olmayýnca hiç bir þeyin önemi yok
Sensizliði ayaklarýmýn altýna alýp
Sensizliðe rest çekesim var
Evlerin ýþýklarýda seni özletiyor
Bu aralar lirik gecelerim
Sýrýlsýklam gözlerim
Burada hala kar yaðýyor anne
Býraktýðýn yerde bekliyorum
Yeterki sen üþüme
Üþüme anne ...
TUBA DEVRÝM (GÜLCE& DEVRÝ)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.