MUAMMA

Bugün bir taþ üstüne oturdum.
Elimde kýrýk dökük bir kalem.
Eski defterlerden kalmýþ kaðýtlarla,
Yüreðime ucu püsküllü mektup yazýyorum.
Ben benim, yüreðim yürek ama,
Biz bu hayatta, bir bardak çay molasý bile veremedik.
Beden uzak, beyin uzak sen uzak.
En vahim olaný gülüm ben bana uzak.
Bugün hayat hesaplarýmý sorguluyorum.
Acaba ben, yaþýyor muyum benimle.
Acaba ben tanýyor muyum bana asi olanlarý.
Hesaplarým yetersiz, planlarým tutmuyor.
Tavýrlar manasýz sözler kifayetsiz.
Ýhtimal bu ya ben beni kaybetmiþim.
Gözlerim meyve bahçesi gibi rengarenk.
Ama beden içi boþ bir dað gibi heybetli ve kof.
Anýlarým, yarýnlarým unutuldu mahsenlerde.
Kelimeler kýrýk dökük virane
Ne sevdiklerimi,
Ne sevgilerimi,
Ne de ümitlerimi gönlümden koparabildim.
Gönül ayrýlýklarýmý yaban gazeli yaptým.
Dilden dile, cümle aleme söylenir oldu. Yalnýzlýklarýmý üç beyitli, kafiyesiz, uyaksýz,
Redifsiz, þiir yazdým, bulutlara.
Heyhat ben, zamana kýzýyorum ama.
Galiba ben ben de kayboldum.
Gündüzleri güneþte, geceleri dolunayda.
Þimdi kendime yazdýðým.
Satýrlarý bozuk cümleleri.
Sümer’ceye çivi yazýsýyla çeviriyorum
Anlýma yazýlmýþ kaderimi.
Satýr satýr iþliyorum hayatýma.
Eðlenceler hayatýma mutluluk vermiyor. Neþelerim kayýp.
Sevdalarým vefasýz.
Umutlarým bile beni sattý.
Þimdi bir esir pazarýnda,
Kýrk katýr mý kýrk satýr mý misali.
Yüreðimin sahibini bekliyorum.
Aslýnda, ben beni bulamýyorum.
Seni aramak, kýrk kulaçlý kuyu gibi,
Ses var görüntü yok.
Silüetin silik ve karanlýk.
23.11.2024 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın: