Beni Bana Sorma

Bir hikâye deðil sana sunduðum,
Hayatýmýn romaný var bu satýrlarda.
Ama öyle kýsa ki,
Kelime denilen o eski dostlar,
Anlatmaktan yoruldu,
Acý çekerek "Eyvallah" dedi,
Terk etti beni.

Beni terk eden kelimeleri bulursam eðer,
Onlarý geri getireceðim,
Ama deðil kendi sesimle.
Nasýl isterlerse öyle anlatacaklar beni.
Beni bana sorma sakýn,
Çünkü ben bende deðilim...

Beni benden alaný bulursam,
Bir ateþ yakacaðým,
Ama öyle bir ateþ ki,
Odunlar yanmadan önce,
Beni çalan yansýn ilk önce!
Çünkü eðer o yanmazsa,
Beni hep benden alacak,
Ve ben, bensiz bir benle baþ baþa kalacaðým...

Bensiz ben…
Nasýl bir varoluþtur bu?
Düþünsene,
Ruhum bedenimden kopmuþ,
Gözlerim kendi gözlerime bakýyor,
Ama tanýmýyor kendini.
Bir ayna koy önüme,
Ýþte orada görürsün
Bir hiçliði, bir boþluðu,
Bir özlemi ve bir öfkeyi...

Beni benden çalan,
Kimdir, nedir, nerede saklanýr?
Belki bir hatýra, belki bir yalan,
Belki de bir sevda…
Bir dokunuþ kadar yakýn,
Ama bir asýr kadar uzak.
Arýyorum onu,
Yanan odunlarýn çýtýrtýsýnda,
Alevlerin dansýnda,
Küllerin is kokusunda...

Kelimeler,
Gelin geri bana,
Bir ip gibi birbirinize dolanýn,
Bir düðüm olun ki çözülmesin;
Anlatacak çok þey var,
Ama sesim titriyor,
Dilime kilit vurulmuþ,
Beni susturan beni anlamýþ gibi...

Bir gece vardý hatýrlar mýsýn?
Ay ýþýðýyla yaralýydý gökyüzü.
O gece kendimi aradým
Tüm yýldýzlarda.
Ama yýldýzlar sustu,
Karanlýk "Sen bende kayboldun" dedi...

Eðer bir gün kendime dönersem,
Soracaðým:
Hangi yolda kayboldum,
Hangi dönemeçte unuttum beni?
Ama önce,
Beni benden çalaný yakacaðým.
Çünkü bensiz bir benle yaþamak,
Cehennemi avuçlarýmda taþýmaktan beter...

Beni bana býrak, ey dünya!
Ya da al beni,
Bütün bu anlamsýzlýklarla birlikte.
Ruhumu azat et,
Çünkü bedenim bir kafes,
Ve içindeki kuþ kanat çýrpýyor,
Ama havalanamýyor...

Kelimelerim,
Ah, o eski dostlar…
Þimdi dönerlerse bana,
Korkmayacaðým anlatmaktan;
Hangi ateþe atýlmam gerekiyorsa,
Atarým kendimi tereddütsüz.
Çünkü biliyorum,
Ancak küllerimden doðarsa
Gerçek benliðim,
O zaman kurtulurum bensiz ben olmaktan...

Ve iþte o gün,
Kelimelerden bir þehir kuracaðým.
Her sokak beni hatýrlatacak,
Her köþe baþý bir aný taþýyacak.
O þehirde bensiz ben olmayacak.
O þehirde "Ben" olacaðým...

Erol Kekeç/2018/Çamlýca/Üsküdar/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: