Abandone
eyvallahým yok artýk dünyaya
hýnca hýnç umarsýzým
hayat çapraz fiþek eþkýya gibi yollarýmý kesip
karabasan gibi üstüme geldikçe
sanki birileri bunu bekler gibi ha bire ölü topraðý seriyor üstüme
boþ ver aldýrma desem de
hücrelerime kök salýyor mutsuzluk
gri bir sis çöküyor gözlerimin mavisine
aldanmayýn gök gürültülü kahkahalarýma
bilseniz ne yenilgiler saklýyorum o rengarenk gülüþlerin arkasýnda
öfkeli bir rüzgar gibi kapýlarý çarpa çarpa esmek isterken
avazýmý içime hapsedip
bilseniz ne çok ben býrakýyorum o kapýlarýn eþiðinde
acýlarýma kurþun dökmekten usandým
sanki kendine sýkýlmýþ mermiyim
göðsümde kýrk yerinden yaðmalanmýþ kalbim
heybemde kýrk yamalý þiirlerim
þu öküzün boynuzunda ki dünyada baþka dikili aðacým yok
nakavttý kabullenmiþ abandoneyim
bazen bir Kýzýldeniz yarýlýyor önümde
ardýna dek açýlýyor kýrk kilitli kapýlar
tamam diyorum mutluluk sýrasý bana geldi
tam kývrýlacakken mutluluðun kollarýna
koþtur koþtur kara haber getiriyor postacýlar
boðma raký gibi boðuluyorum
y o r u l d u m…
bir güne bir ömür sýðdýrmýþ bir kelebeðin yorgunluðu var üstümde
bu kurtlar sofrasýnda rüzgar ekip fýrtýna biçmekten
her gece bardaðýn boþ tarafýna gömülüp
mutsuzluðun dibini bulmaktan y o r u l d u m…
bir bebek minik elleri ile
kendinden uzaða nasýl iterse salça sürülmüþ memeyi
bende kendimden uzaða itiyorum aþký ve aþkým’sý þeyleri
eskisi gibi…
aþktan da medet ummuyorum
kurþun gibi aðýrlaþtý var olmanýn dayanýlmaz hafifliði
ben artýk t a þ ý y a m ý y o r u m…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.