ŞİİRİN HİKAYESİ
Þiirin hiç vakti saati mekaný da olmaz
Dar duvarlar arasýna mahpus
Çýkmaz sokaklara zaten hapsolmaz
Ansýzýn açýk kapý ya da pencereden çat kapý
Kimi zaman kýymetli,
Kimi zaman da arsýz bir misafir gibi
Giriverir gönül pencerenden içeri
Kimi zaman saðanak yaðmur olup düþer
Islatýverir sýrýlsýklam seni
Ve ardýndan beliren gökkuþaðýnýn renkleriyle düþer harfler
Binbir rengiyle o anda tanýþtýrýverir dizeleri
Kimi zaman dolu olur düþer
Düþtükçe acýtýr kanayan yerlerini benzini
Kimi zaman ahmak ýslatan olur
Ýçine sindire sindire ýslatýr seni
Kimi zaman kar buz olur
Dondurur o an düþtükçe seni
Kimi zaman kapanýp da
Saklarsa tabiat ana güneþini
O zaman grinin en soluk tonuna çalar mýsralarýn rengi
Kimi zaman bir bulutun peþine takýlýr
Gün güneþ arar ýssýz kuytularda
Mevlayý arayan Derviþ Yunus gibi
Çoðu zaman umut diye okunur
Umut olmayýnca yüreklere dokunur
Gözyaþlarýnla yýkar seni
Gün olur okþanmayý bekleyen
Yetim öksüz baþý gibi
Bir tebessüm bekler
Gülmeye hasret simalar gibi
Her birine aþýktýr renklerin
Sanki her biriyle sevgili sevdalý gibi
Sarýlýp öper, sever, kucaklar
Yürekten düþen alfabenin her bir harfini
Kalem ehli yüreðindeki renkleri
Ýlmek ilmek kilim dokur gibi
Beyaz sayfalara düþürür de
Þiir diye okutur aþkla kendini
Yazanda mýdýr dersen keramet
O da bir kuldur nihayet
Týpký senin benim gibi
Umarým cevabým bulmuþtur yerini.
Ahmet ÞAHÝN
02.05.2020
Sa.15.30
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Şahin Bursa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.