ŞEMSİYELİ KADIN

"Bir Bursa Þehrengizi"

Gün akþama gebe
Dilimde bir kaç hatýrlý hece
Adýný ezberlettim dün gece
kaldýrýmlara hece hece

Hani hatýrlarsan çok sevmiþtin Þemsiyeli kadýný
Yine koymuþlar olduðu yere kaldýranlar onu
Seni sordu, hani Eftelyan nerede dedi
Sustum Eftelyam
Baþým önde aðlayarak uzaklaþtým oradan
Tophane yokuþuna koyuldum ufaktan

Kestane kebap yok artýk olduðu yerde
Aradým ihtiyarý, tezgahý da yoktu kendisi de
Malum mevsim yaza döndü
Hazansa hep benim içimde

Geçerken kutsal mekanlarýn arasýndan
Onlar da sordu seni Eftelyam
Yine sustum yüreðimde koparken fýrtýnalar
Sustum, yüreðimde koparken fýrtýnalar

Saat kulesinin yanýna varýnca
Yine duydum iþte yüreðinin sesini kendimce
Hani diyorsun ya Eftelyam var git yoluna
Gittiðim tüm yollar hep çýkarken sana
Senden öte yolum izim olmuyor iþte

Bir limonota içimi kadar oyalandým
Ardýndan Tophane’den aþaðý yola koyuldum
Kozahan’a selam verdim uzaktan
Görseydi beni, o da sorardý seni inan
Heykel’e yöneldim görmesin diye havuzun yaný baþýndan

Sönmez kitapçýlar çarþýsýna uðramadan edemedim
Kitap seçtiðimiz raflara baktým hep bir bir
Gözlerinin izini aradým Eftelyam her rafta bir

Unutmadýn deðil mi o tarihi köprüyü
Irgandý’da görmemiþ
Þehri Osman’dan bu yana böyle aþký sevgiyi
Irgandý þimdi aðlamaklý, kaldýrýmlarý hep ýslak, gittiðin o günden beri
Ah Eftelyam neden gittin sanki?

Kayhan Çarþýsýna ugradým istasyona inerken
Acýkmýþtý karným haliyle dolaþýrken
Pideli köfte kokularý sarmýþ olsa da dört bir yaný
Sensiz yiyemezdim Eftelyam
Lakin olmazdý da sensiz
ne tadý ne de tuzu zaten

Sensiz bir günün hikayesiydi bu yazýlan
Sensizliðe isyandý bu duruþ, bu kýyam
Hani umut yok diyorsun ya Eftelyam
Üzülme Mevlam yazmýþsa elbet yaþanýlýr yazýlan
Seni unutamadým Eftelyam
Ömrüm geçip gitse de yine unutmam inan
Hem bir unutmayanýn ben deðilim ki
Unutmamýþ da seni bak þehri Bursam
Aþk’la…

Ahmet ÞAHÝN
02.06.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: