Aslýnda bu þiiri ben gözlerine okumak isterdim
Sürgüne saldým kendimi, nasýlsa duymayacaksýn
Sensiz bir kubbe altýnda seslendiriliyor olacak
Ýçimden nehirler iþtahla akarken
Sen koca okyanus anlamayacaksýn bile
Ben mahcup, ben zayýf
Utancýmdan.
Aslýnda bu þiir saçlarýna sunulan bir aðýt olsa
Yaðmurlu ikindi sonlarýnda ýslak ve daðýnýk rüzgârla
Ýçimde sýratlar kurulur veya daraðacýnda salýnýr gölgem
Saçýnýn bir telinde titrer dudaklar
Binlerce yýllýk ocaklarda tüter dumaným
Ve sarsýlýrken bütün temelleri sevdamýn
Ben mahcup, ben duraðan
Kahrýmdan
Aslýnda bu þiir gül bahçesi yanaklarýna serpilen su olsa
Çatlayan topraklar gibi hararetle doyarken
Gamzelerin dökülse avuçlarýma
Bir gülüþün için ömrü feda sevdalýn
Kamu þiveleriyle söylesem sevgimi Türkçenin
Ben bu mýsralarý okurken sen olmayacaksýn
Ben mahcup, ben durgun
Öfkemden.
Aslýnda bu þiiri ben göz göze okumak isterdim
Sürgüne yazdým kendimi
Utancýmdan
...
Sinan YILMAZ