Sanma
Sanma
Gönül surlarýmý yýkarsan güzel,
Adýnýn üstünü çizemem sanma.
Kalbimi zorlayýp çýkarsan güzel,
Þu dünya keyfini bozamam sanma.
Aklýmda kalýrsan kötü hatýra,
Ýsmini silerim, koymam sadýra.
Vefasýz yazarým her bir satýra,
Ýlhamým biter de yazamam sanma.
Aþk, çile çekmektir, sorma yatýra,
Huyunu benzetme arsýz katýra,
Çölüme düþünce almam çadýra,
Sevdaný yok sayýp gezemem sanma.
Sahraya gömerim gönül sýzýmý,
Çok arar durursun ayak izimi,
Yaþlarýn sel olsa kýrpmam gözümü,
Baþka yar bulup da tozamam sanma.
Gidersen kal demem, git güle güle,
Sonradan piþmanlýk duyman nafile,
Yalvaran dillerin dönse bülbüle,
Kabrini elimle kazamam sanma.
Ey benim tez canlý, þýmarýk yârim!
Aþkýna sadýksan seninle varým.
Oyuna gelemem, mezhebi darým,
Sevdana kalbimi büzemem sanma.
Mustafa Hoþoðlu
Sadýr: Göðüs, sine
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.