Cesetlerin Kusuru
Açlar, üryanlar, sevgisizler ve sevmemiþler
Topraða kök tutsak ölenler
Yurtsuz, kör yetim göçenler
Genç ihtiyarlar, ihtiyar gençler
Zamana prangalýlar ve zamandan azadeler
Gamdan büyüyen, þandan küçülenler
Beyaza yakýnlar, karaya çalanlar
Direnenler, diz çökenler ve kaçanlar
Cesurlar, korkaklar, alçaklar ve yüceler
Gidenler, terk edenler ve kalanlar
Ve bir de biz bu alemde
Bilmeyenler neden sevdiðini
Etinden et kopsa susanlar, güneþin soyamadýklarý
Yurdu uzaklar, yakýnlarda hayalet olanlar
Günü yýl, yýlý gün geçenler
Derdine kapaklanýp üstüne oturanlar
Omzunda fýrtýna, firari deliler
Beyaza ve karaya uzak griler
Barýþta savaþan, harpte duran
Gitmeyen ve kalmayanlar
Ey Zehir, bir bilsen
Kapýna varmayý ne isteriz
Dermanýndan kaçar ve kusarýz
Ölü mevsimlerde bulsak seni
Gözlerinden içeri aksak bir nehir
Naðmeleri katletsek sana
Masmavi gecelerini diriltsek
Özümüzün altýn ruhu
Ah yine esse rüzgarlarýn
Deþse yaralarýmýzý, yarýnýmýzý
Ama olmaz
Bu cesetlerin de bir kusuru var
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.